Goal! Quality time voor kwetsbare jongeren

Een steuntje in de rug voor Amsterdamse jongeren 

Goal! is een mentorproject voor Amsterdamse jongeren van 12 tot en met 23 jaar die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Sinds de oprichting in 2004 heeft Radar met Goal! al meer dan 4000 jongeren geholpen. De meeste jongeren worden aangemeld door instellingen die aan Goal! verbonden zijn, zoals scholen en jeugdzorgorganisaties. Maar er zijn ook jongeren die zichzelf aanmelden. De doelen van deelnemers variëren van studiekeuze en huiswerkbegeleiding tot sociale activiteiten en zelfstandigheid. 

We stellen je graag voor aan vier van de vierduizend koppels van Goal!  

Jorin (29) woont in Amsterdam-Oost en werkt bij een marketingbureau in Almere. Hij groeide op in een klein dorpje, heeft een oudere en een jongere broer, en komt uit een stabiel gezin. Hij besloot iets te betekenen voor een jongere en meldde zich aan bij Goal! Zo werd hij gekoppeld aan Damian (15) uit Amsterdam-Noord. 

Jorin: "Ik ontmoette Damian op zijn school in Molenwijk. Het bleek een lieve, schuchtere jongen. Vooraf vond ik het doodeng. De jongen die ik zou gaan ontmoeten was veertien jaar oud en had een moeilijke thuissituatie, meer wist ik niet." 

Damian: "Op school had Martijn (mentorbegeleider) gevraagd wat ik graag wilde doen. Ik zei dat ik wilde vissen. Toen vroeg hij of ik een buddy wilde. Dat wilde ik wel. Ik vond het spannend, maar Jorin is een fijne gozer die met me wil fietsen, voetballen en vissen." 

Jorin: "Wij kennen elkaar nu bijna een jaar en zien elkaar om de week. We doen altijd iets actiefs: voetballen, tennissen, bowlen, lasergamen, boulderen, fietsen. En vissen, want dat vindt-ie fantastisch. Vroeger deed Damian dat met zijn vader, maar die wil dat niet meer. Zijn moeder helpt Damian met school, ik ben er voor de actieve dingen. Of we een doel hebben? Nee, daar hebben we het ook nooit over gehad." 

Damian: "Ik stel geen doelen en stilzitten is niets voor mij. Ik wil elektricien worden, dat was mijn moeder vroeger ook. Over twee jaar ga ik naar het ROC. En misschien word ik later wel wat Jorin is." 

Jorin: "Damian is heel behulpzaam, nuchter en altijd vrolijk. Zijn ouders hebben niet veel te besteden, maar zijn moeder doet ontzettend haar best. Of ik echt iets bijdraag met mijn vrijwilligerswerk? Ik weet het niet, het geeft in ieder geval rust." 

Sarah (17) is een spraakzame en energieke jongere met een duidelijke ambitie. School is een gevoelig onderwerp, maar haar mentor Madelief (29) helpt haar om haar doelen te bereiken. 

Madelief: "Ik ontmoette Sarah in oktober 2018 in een buurthuis in De Pijp. Aan tafel zat een jonge, zelfverzekerde vrouw met dezelfde interesses. Ik heb mijn eigen kindercastingbureau voor film en televisie en ben af en toe actrice. Zij speelt toneel en onderneemt van alles. Toen ze haar verhaal vertelde, zag ik verdriet en frustratie over wat er allemaal is gebeurd." 

Sarah: "In groep acht kreeg ik vwo-advies, maar door een fout was er voor tweehonderd brugklassers in Amsterdam geen geschikte middelbare school. Uiteindelijk slaagde ik op mijn zestiende cum laude voor mbo niveau 2. Tijdens een tussenjaar vroeg ik bij het buurthuis in De Pijp of ik hulp kon krijgen van een coach. Nog geen twee weken later ontmoette ik lieve Madelief." 

Madelief: "We bespraken waar Sarah stond en maakten een plan van aanpak; welke opleidingen kan ze doen en wie moesten we bellen en mailen. Sarah is hartstikke slim, maar omdat ze niet de juiste papieren had, werd ze keer op keer afgewezen." 

Sarah: "Samen hebben we allerlei scholen gebeld en als ik even naar het toilet moest, ging Madelief door met bellen. Uiteindelijk heb ik mij ingeschreven voor International Business niveau 4. Wat ik ook deed, ik wist dat Madelief achter mij stond. Ze is mijn rolmodel." 

Madelief: "Ook al is Sarah twaalf jaar jonger, ik leer ook van haar. Van haar doorzettingsvermogen, de sterke manier waarop ze zich uit en haar maatschappelijke betrokkenheid." 

Sarah: "Bij een buurthuis in De Pijp organiseer ik lunches voor de buurt. Met een tolerantiegroep maak ik met debatten, voetbaltoernooien en theatervoorstellingen racisme bespreekbaar. En met leeftijdsgenoten heb ik een jongerenpartij opgericht. Zo kreeg ik mijn schoolreisjes terug en mocht ik zelfs spreken in Den Haag." 

Bizyucca (24) uit Amsterdam wil graag natuurkunde studeren, maar heeft nooit op een gewone school gezeten. Via de gemeente kwam hij in contact met Reg (61), die hem helpt als mentor.

Bizyucca: ‘Mijn ouders waren tegen het schoolsysteem. Tussen mijn zevende en elfde kreeg ik thuis twee uurtjes per week les in een willekeurig vak. Daarna heb ik even op de middelbare school en het mbo gezeten, maar dat werkte niet voor mij. Omdat ik nu natuurkunde wil studeren, doe ik het colloquium doctum. En zo kwam ik Reg tegen.’

Reg: ‘Ik werk al dertig jaar in marketing en heb drie kinderen. Ik vind het mooi om jonge mensen te begeleiden en ze ideeën te geven waar ze iets aan kunnen hebben.’

Bizyucca: ‘We hadden meteen een klik, vooral omdat we allebei geïnteresseerd zijn in bèta-onderwerpen. We zien elkaar twee keer per maand. Dan bespreken we waar ik sta en wat de volgende stap is.’

Reg: ‘Als we klaar zijn met de studieplanning, praten we over van alles: actualiteiten, religie, politiek. Heel breed dus.’

Bizyucca: ‘Reg geeft me geen les, maar helpt me overzicht te houden. Dankzij hem bleef ik gemotiveerd om mijn deelcertificaten te halen. Hij heeft me ook goed inzicht gegeven in welke studierichtingen en beroepen er zijn.’

Reg: ‘Natuurkunde en Engels heeft hij al binnen. In de zomer volgen nog Nederlands en wiskunde, dan is hij klaar. Ik stel vooral vragen en denk mee. Uiteindelijk moet hij het zelf doen, en dat doet hij ook.’

Hikmate (20) uit Amsterdam en Janneke (42) zijn al sinds 2016 een Goal!-koppel. Ze trekken regelmatig met elkaar op en hebben een sterke band opgebouwd.

Janneke: ‘We zien elkaar zo eens in de twee maanden, en appen tussendoor. Vaak gaan we fietsen of zwemmen. Dan kletsen we over van alles – familie, school, het leven.’

Hikmate: ‘Voordat ik Janneke kende, zat ik vooral in mijn eentje in een hoekje. Ik durfde weinig. Janneke heeft me geholpen om meer naar buiten te treden. Ze heeft me leren fietsen en laten zien dat het leven niet zwart-wit is, maar juist veel kleuren heeft.’

Janneke: ‘Ik bewonder haar houding. Ze heeft een spierziekte waardoor lopen lastig is en haar handen kromtrekken. Toch blijft ze altijd positief: “Komt goed, komt helemaal goed,” zegt ze dan.’

Hikmate: ‘Het is heus niet altijd makkelijk. Soms is het ook verdrietig of stressvol. Maar ik blijf vooruitkijken. Volgend jaar wil ik beginnen met de opleiding tot doktersassistent. En daarna misschien verder richting operatieassistent of orthopedisch arts.’

Janneke: ‘Het gaat bij Goal! niet alleen om praten. Je moet samen iets doen dat bij jullie past. Voor ons zijn dat actieve dingen, lekker buiten zijn. Soms is er even geen contact, maar dan pakt een van ons het weer op.’

Over Radar

Goal! wordt in Amsterdam uitgevoerd door Radar en zo’n 25 instellingen, als scholen, jongerencentra en jeugdzorginstellingen, die dus allemaal eenn of meer mentorbegeleiders hebben.

Radar traint, matcht en informeert de mentoren, organiseert eens per kwartaal een intervisiebijeenkomst en begeleidt en informeert de mentorbegeleiders. Daarnaast organiseert Radar diverse uitjes voor mentorkoppels en verstuurt elke maand een digitale nieuwsbrief.

De gemeente Amsterdam en het Oranje Fonds zijn de belangrijkste opdrachtgevers van Goal!. Daarnaast is Goal! in de loop der jaren gefinancierd door onder meer het VSBfonds, Kansfonds, Stichting Weeshuis der Doopsgezinden en Stichting Zonnige Jeugd.